طراحی آرم تجاری برای کارخانه خودکار بیک و جایزه صد هزار فرانکی برای برنده مسابقه, برای همه کسانی که به نوعی در تشکیلات جهانی بیک کار می کنند و با این کالا در بازار تجارت آشنایی دارند شنیدن و نقل داستان آدمک جذاب است.

داستان این آدمک خودکار بیک به این شکل بوده که در همان اوایل ساخت این خودکار و آگاهی استقبال از آن در بازار ، بارون بیک به فکر یک آرم تجاری بود که روی این محصول گذاشته شود به اصطلاح لوگوی کارخانه شان بشود،موضوع در بین دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا ی پاریس ( همان بوزار ) به مسابقه گذاشته می شود و یک جایزه صد هزار فرانکی که در آن زمان پول خوبی بود برای برنده مسابقه در نظر گرفته می شود. هرکس سعی می کند طبق تعریفی از کالا دارد چیزی بسازد و تحویل بدهد، از میا همه طرح ها کار یک جوان دانشجویی که همین آدمک را ساخته بود جلب توجه می کند ، این طرح به اتفاق آرای داوران پذیرفته می شود. روزی که این جوان می آید به دفتر بارون بیک تا جایزه اش را بگیرد او می گوید شما نمی خواهد به من 100 هزار فرانک بدهید ، مایلم جایزه ام را از طریق ساده تری دریافت کنم.

بارون بیک با تعجب می پرسد مثلاً به چه روشی ؟

و آن جوان می گوید به جای این جایزه شما با من یک قرداد بنویسید که از بابت هر محصولی که تولید می شود و این آرم بر روی ان قرار می گیرد یک سانتیم به من بدهید.

درخواست بسیار ناچیز و قابل قبول بود ، از آنجایی که آقای بیک تاجر بوده فوری چرتکه می اندازد و حساب کتاب می کند، در آن سال فروششان چیزی بین 3 یا 4 میلیون، می بیند این رقم ناچیز خیلی کمتر از مبلغ جایزه است ، یعنی چیزی حدود 20 هزار فرانک یعنی 80 هزار فرانک کم تر، پیشنهاد را قبول می کند و همانطور که آن جوان خواسته بود قراردادی نوشته می شود و به امضا ء می رسد.

حالا آن جوان یکی از متمول ترین افراد جامعه و از خانواده های ثروتمند فرانسه است، تولید سالانه بیک به زودی به سالی 16 میلیون عدد ( فقط در ایتالیا ) می رسد که مقام اول را دارد و از بابت تمام این تولیدات با تیراژهای بالا آن جوان یک سانتیم خودش را می گیرد که رقم قابل توجهی می شود و هم اینکه چشمه درآمد هیچ وقت خشک نمی شود و سال به سال بالاتر می رود.

می گویند روزی از بارون بیک پرسیدند اگر می دانستی در این قرارداد تو سود نکردی بلکه آن جوان به بهترین در امد سالیانه خودش رسیده باز هم این پیشنهاد را قبـــــول می کردی؟

گفته است نه،همان صد هزار فرانک را می دادم و برای همیشه از این پرداخت خلاص می شدم.
البته این روایت یک کمی شوخی است ، چون بارون بیک معتقد بود هرکس در کار تولید و فروش بیک نقش داشته باشد باید منتفع بشود و آرم خودکار بیک در شهرت و شناسایی خودکار بیک بی تاثیر نبوده است، پس او هم باید سهمش را بگیرد.